ترجمه: از روزی که به درگاه [و دادگاه] احضار خواهید شد، پروا کنید؛ [که در آن روز، بعد از احضار در دادگاه] هر جانی آن می‌روید که کاشته بوده است، و به هیچ کس هیچ ستمی نمی‌شود.
ای مردم از روزی بیم داشته باشید که به سوی الله باز گردانیده میشوید، و آن روز، روز قیامت میباشد، در آن روز همه به درگاه و دادگاه خداوند آورده میشوند تا محاسبه شوند؛ هر یک پاداش و جزای اعمال و کردارش را داده شود؛ برای بعضی خیر و برای دیگران شر و این بدان طریق است که در حق هیچ یک ظلمی روا داشته نمی‌شود. در این آیه اشاره به این نکته است که: اجتناب از اموری که خداوند از آنها نهی فرموده است باعث تکمیل ایمان میگردد و نماز زکات و اعمال صالحه شاخ و برگ و زیباسازان آن اند.
حدیث:
«و عن ابی هریرة (رضی‌الله‌عنه) قال: قال رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌وسلم): مثل المجاهد فی سبیل الله « والله اعلم بمن یجاهد فی سبیله کمثل الصائم القائم و تکفل الله للمجاهد فی سبیله إن توفاه أن یدخله الجنة أو یرجعه سالما مع أجر أو غنیمة»
ترجمه: از ابو هریره (رضی‌الله‌عنه) روایت است که گفت: رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وسلم) فرمود: مثَلِ کسی که در راه خدا جان می‌بازد و خدا خود می‌داند که چه کسی واقعا در راه او جهاد می‌کند! مانند کسی ست که روزها را روزه می‌گیرد و شب‌ها را در قیام [تأمل و عبادت شبانه] می‌گذراند؛ [علاوه بر این] خداوند متعالی، خود به عهده گرفته است که اگر این مجاهد در راه وی جان سپرد؛ او را به بهشت ببرد؛ و اگر زنده ماند، کارنامه‌اش را از ثواب پُر کند، [افزون بر]غنیمتی که ممکن است از جنگ به دست آورد. (به تحریج: امام مسلم در صحیح خود).
داستان:
از امام بن تیمیه (رحمه‌الله) پرسیدند: به حال یک بنده، استغفار سودمندتر است یا تسبیح؟
پاسخ داد:
وقتی لباستر و تمیز باشد، عطر و گلاب بر آن خوشایندتر است؛ و وقتی لباس چرکین باشد، آب و صابون لازمتر. تسبیح، همان عطر و گلاب است برای پاک‌دلان، و استغفار همان صابون است برای گناهکاران.
حکمت:
شیخ عبدالعزیز بن باز (رحمه‌الله) گفته است: «زندگی در راه خدا، بسی دشوارتر است از مردن در راه خدا».
دعاء:
«رب لا تذرني فردا و أنت خیر الوارثین»
ترجمه: پروردگارا! مرا بی‌کس [: بی‌نسل] نگذار، که تو نیکوترین بازماندگان ای.
درس:
بکوشیم روزهای باقی‌مانده‌ی این ماه را، در [انواع] عبادت سپری کنیم: قرآن بخوانیم، استغفار ورد کنیم، نوافل بر گزاریم و زیادی دعا کنیم و… بلکه خصلت عبودیت در جان مان نشیند و تا تمام عمر مان به همین صورت بگذرد.
