دولت‌ها در مقابل ازدیاد قربانیان زن که مورد تجاوز و خشونت قرارگرفته‌اند، درمانده‌اند. مجلۀ «العالم الدبلوماسی» در ماه اکتبر 2004 میلادی، اطلاعات دردناک زیر را دربارۀ زنان پخش کرد:
در کشور آلمان هر چهار روز، سه زن به قتل می‌رسد.
در انگلستان، هر سه روز یک زن به قتل می‌رسد.
در فرانسه، هر پنج روز یک زن کشته می‌شود؛ یعنی میانگین شش روز در هر ماه.
در اسپانیا، هر چهار روز، تجاوز خانوادگی به زنان انجام می‌گیرد.
خلاصۀ گزارش سازمان عفو بین‌المللی حکایت از آن دارد که نبرد امروز، مشخص نمودن مرزهایی برای تجاوز بر ضد زنان است؛ بنابراین قربانیان تجاوز خانگی در اروپا شش درصد زن است که سالانه به خاطر این آفت، جان‌شان را از دست می‌دهند؛ یعنی میانگین دو زن در هر روز.
در ایالات متحده روزانه به «1900» دختر جوان تجاوز می‌شود که بیست درصد آن‌ها توسط پدران‌شان مورد تجاوز قرار می‌گیرند. سالانه در آمریکا یک‌میلیون کودک، عمداً سقط می‌شود و در بریتانیا هر هفته، 170 دختر جوان از راه زنا حامله می‌شود.
طبق آمارهای سال 2003 میلادی، در سال 2000 میلادی، در اسپانیا در هر پنج روز، یک زن به دست شوهرش به قتل رسیده است و در بریتانیا هر هفته دو زن به دست همسران‌شان به قتل می‌رسند.
این آمار و ارقام غربی‌ها در مورد زنان، چنان وحشتناک است که نزدیک است که بچه‌ها از ترس آن پیر شوند؛ پس ادعا و تاخت‌وتازشان علیه اسلام کجاست که می‌گویند اسلام تنبیه فیزیکی زنان را جایز می‌داند؟
چرا به این حقایق و ارقام نظری نمی‌افکنند؟ آیا بر دل‌های‌شان قفل زده شده است؟ که چشم دل و سر فروبسته‌اند و آمار (جنایت‌ها و ظلم علیه زن) را نادیده گرفته و آن را زیر لایۀ کینه و حسادت با اسلام پوشانده‌اند. این آمار خود نشانگر آن است که لانه‌های فساد و تباهی گرچه ظاهرش مزین، آراسته و دارای زرق‌وبرق است؛ اما از درون کاملاً پوسیده و پالاسیده است.
تجاوز علیه زنان در جنگ‌ها
خشونت علیه زنان در طی جنگ‌ها به وبای وخیم تبدیل شده است؛ غالبا، تجاوز دسته‌جمعی به‌صورت برنامه‌ریزی‌شده و چنان با جدیت اجرا می‌شود که سلاحی برای جنگیدن ضرورت ندارد.
بر اساس آمارهای سازمان حفاظت حقوق بشر، در طی جنگ سال 2003 میلادی و بعدازآن که در عراق اتفاق افتاد، چهار درصد زن و دختر مورد تعرض جنسی قرار گرفتند که سن برخی از آن‌ها از هشت سال تجاوز نمی‌کرد.
در بوسنی و هرزگوین در طی پنج ماه جنگ و درگیری که در سال 1992 میلادی، اتفاق افتاد، 20 الی 50 هزار زن مورد تجاوز قرار گرفتند.
طبق گزارش سازمان عفو بین‌الملل در سال 1992 میلادی، در برخی از روستاهای کوزو، سی تا پنجاه درصد از زنان توسط نیروهای صرب، مورد تجاوز قرار گرفتند و حامله شدند.
این وحشی‌گری به دست چه کسانی صورت می‌گیرد؟ آیا غیرازآن است که به دست اروپایی‌های متمدن صورت می‌گیرد؟ آن‌هایی که دم از آزادی و حقوق زن می‌زنند. آیا همۀ این مشکلات در معرض دید و شنود تمامی جهانیان متمدن رخ نداده است؟
کجاست حقوق زنان که غربی‌ها منادی آن هستند؟ آزادی زنان کجاست؟ کرامت زن کجاست؟ و بالاتر از این، آن‌ها از زنان مسلمان می‌خواهند مانند زنان‌شان برهنه و آرایش کرده و بی‌حجاب باشند. شراب بفروشند یا این که بر ساحل، لخت و برهنه باشند؛ چنان‌که متفکران‌‌شان می‌گویند: قطعاً آسان‌ترین راه برای تسلط بر جوامع این است که زنان را به فساد بکشانند و آنان را آزاد بگذارند.
در تحقیقات جدید بریتانیا آمده است که سی‌وهفت درصد از زنان در معرض تنبیه شوهران یا دوستان‌شان قرار می‌گیرند. در فرانسه گزارش‌ها نشان می‌دهد که سالانه بیش از یک میلیون نفر از زنان در معرض تنبیه قرار می‌گیرند.
