تردیدی در این نیست که آیین مسیحیت/نصرانیت آیین سماوی، از ادیان ابراهیمی و دین توحید است. از همین رو مسیحیان لابد مانند یهودیان معتقد به توحید و یکتاپرستی هستند. مثلاً مسیحیان آیاتِ متعددی از کتب عهد عتیق را که یهودیان به آن به عنوان نشانه‌ی توحید استناد می‌کنند، قبول دارند و اضافه بر آنچه در عهد عتیق است، در مجموعه‌ی عهد جدید نیز آیات متعددی برای یگانگی خداوند مطرح می‌کنند. آیاتی مانند:
«- آنگاه عیسی وی را گفت دور شو ای شیطان؛ زیرا مکتوب است که خداوندِ خود را سجده کن و او را فقط عبادت نما؛
یکی از کاتبان پیش آمد، از او (عیسی) پرسید که اول همه‌ی احکام کدام است؟ عیسی او را جواب داد که اول همه‌ی احکام این است که «بشنو ای اسرائیل! خداوند، خدای ما، خداوندِ واحد است و خداوند، خدای خود را، به تمامی دل و تمامی جان و تمامی خاطر و تمامی قوتِ خود، محبت نما که اولی از احکام این است»
– عیسی گفت از بهر چه مرا نیکو می‌گویی، و حال آنکه هیچ کس نیکو نیست، جز یکی که خدا باشد.
و حیات جاودانی این است که تو را خدای واحد حقیقی و عیسی مسیح را که فرستادی بشناسد؛
و اینکه خدایی دیگر جز یکی نیست، لیکن ما را یک خداست».
در سند رسمی که از سوی کلیسای کاتولیک صادر شده است و به اعتقادنامه‌ی رسمی کلیسای کاتولیک (کتگیزم) معروف است، درباره‌ی توحید و یگانگی خداوند به صراحت چنین آمده است: «من به خدای واحد ایمان دارم»، و این عبارت‌ها که جملات نخست اعتقادنامه‌ی نیقیه‌ی قسطنطنیه است، اعتراف و اذعان به یگانگی خدا، که مبنا در وحی الهیات دوران قدیم دارد را بیان می‌کند. خدا بی‌همتا و بی‌مانند است؛ تنها یک خدای واحد و لاشریک وجود دارد؛ بنابراین، «دین مسیحی به این معترف است که خدا در سرشت، ذات و جوهر خود یگانه است». حال با این وضعیت و اینکه مسیحیان به وحدانیت خداوند اذعان دارند و خدای یگانه می‌شناسند و در کتب مسیحی نیز به پرستش خدای واحد امر شده است، سوال این است که پس چگونه مسأله‌ی تثلیث مطرح شده و چرا امروزه پیروان این آیین به پرستش تثلیث (سه گانگی) شهرت دارند؟ چنان‌که قرآن کریم می‌گوید: «لَقَدْ كَفَرَ الَّذِينَ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ ثَالِثُ ثَلَاثَةٍ وَمَا مِنْ إِلَهٍ إِلَّا إِلَهٌ وَاحِدٌ وَإِن لَّمْ يَنتَهُوا عَمَّا يَقُولُونَ لَيَمَسَّنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ»
