نویسنده: ابوجریر
-
کارکرد پیامبر صلیاللهعلیهوسلم و طبابت
طبابت در هر زمان و مکان نیاز مبرم بشر بوده و سبب ترقی جامعه‌ی آن زمان می‌باشد. در زمان رسول‌الله صلیاللهعلیهوسلم بالاترین شیوه‌های طبابت وجود داشت که هم امراض جسمی و هم امراض روانی تداوی می‌شد، عموماً داروهایی که استفاده می‌شد، یا به شکل مخصوص بود و یا به شکل اذکار و اوراد، که هم بیماری‌های جسمی تداوی می‌شد و هم بیماری روانی، مانند سحر و جادوی. پیامبر صلیاللهعلیهوسلم برای حفاظت و بقای جسم سالم دو نوعه توصیه‌‌ی طبی را ارمغان گذاشت:
اول: وقایه؛ هر آنچه به جسم و روان انسان ضرر وارد می‌کند ممنوع قرار گرفت، از قبیل: شراب، مخدرات وغیره.
دوم: نظافت جسم؛ از قبیل گرفتن موی، ناخن، غسل جمعه و جنابت، وضوء گرفتن برای هر نماز، و پاک نگهداری لباس از کثافت، از پیشاب کردن در نهر، قضای حاجت در راه‌های عامه وسایه‌های درخت، تا این حد که نظافت از شاخه‌های ایمان خوانده شده است.
تأسیسات بهداشتی در عصر نبوت: پیامبر اسلام صلیاللهعلیهوسلم بعد از غزوه‌ی خندق خیمه‌ای را در نزدیک مسجد نبوی تاسیس کرد، تا مجروحان در آن مداوا شوند، قسمی که «سعدبن‌معاذ» رضی‌الله‌عنه در آنجا تداوی می‌شدند.
طبیبان یا داکتران عصر پیامبر صلیاللهعلیهوسلم: از بانوان به نام: رفیده انصاری، کعیبه بنت سعد انصاری؛ از آقایان: حارث بن کلده ثقفی و نضر بن حارث، ابن ابی رمثه تمیمی و غیره بودند که بیماران و مجروحین را در میادین معارک و یا در حالت عادی تداوی می‌کردند.
نمونه‌ای از داروهای نبوی صلیاللهعلیهوسلم: بعد از گذشت قرن‌ها و با وجود پیشرفت در عرصه‌ی طبابت، تجویز داروهای نبوی صلیاللهعلیهوسلم در مرتبه‌ی نخست قرار دارد، به عنوان «مشت نمونۀ خروار» از داروهای نبوی صلیاللهعلیهوسلم:
الف. عسل؛ با تعبیر قرآن کریم و تا هنوز اعجاز خود را دارد، بهترین دارو در امراض صعب العلاج.
ب. حبة‌السوداء (سیادانه)؛ جز مرگ و پیری علاج هر چیز است.
ج. خرما از نوع عجوه‌ی مدینه که هفت دانه‌ی آن علاج از سحر و جادو می‌باشد.
د. خواندن معوذتین و برخی دعاهای دیگر از سحر و نظر بد؛
هـ. داغ کردن و حجامت.
-
کارکردهای رسول‌الله صلیاللهعلیهوسلم در عرصه‌ی نظامی و عسکری
